październik 2007 czerwiec 2007 maj 2007 kwiecień 2007 marzec 2007 luty 2007 styczeń 2007 grudzień 2006 listopad 2006 październik 2006 czerwiec 2006 maj 2006 kwiecień 2006 marzec 2006 luty 2006 styczeń 2006 grudzień 2005 listopad 2005 październik 2005 czerwiec 2005 maj 2005 kwiecień 2005 marzec 2005 luty 2005 grudzień 2004 październik 2004 listopad 2004 wrzesień 2004 maj 2004 kwiecień 2004 marzec 2004 luty 2004 styczeń 2004 grudzień 2003 październik 2003 czerwiec 2003 maj 2003 kwiecień 2003 marzec 2003 luty 2003 grudzień 2002 listopad 2002 październik 2002 czerwiec 2002

Po zdrowie w góry

 

Wielu z nas zapomina o dbaniu o swój organizm. A czasami wystarczy tylko pojechać w góry, których klimat korzystnie wpływa na nasz organizm. Niezależnie od pory roku zawsze możemy wybrać formę wypoczynku związaną z górami, czy to wędrówki po górach, czy wspinaczka, czy też sporty związane za śniegiem.

 

Klimat górski bardzo korzystnie wpływa na układ oddechowy i krwionośny, mobilizując je do szybszej pracy. Związane jest to z mniejszą zawartością tlenu w powietrzu. Płuca sięgają do rezerw oddechowych, a we krwi powstaje więcej czerwonych krwinek przenoszących tlen do komórek. Marsz zwiększa odporność fizyczną oraz usprawnia wszystkie mięśnie. Jednak planując wycieczkę, nie lekceważ dolegliwości, które cię nękają.

 

W góry nie mogą jeździć osoby z nadciśnieniem tętniczym i poważnymi chorobami  układu krwionośnego i serca. Nad sensownością wypadu, nawet kilkudniowego, powinny zastanowić się osoby chore na cukrzycę oraz cierpiące na nadczynność tarczycy. Wędrując po górach, obciążamy stopy. Zamknięte przez wiele godzin w grubych ciężkich butach z utrudnionym dostępem powietrze mogą odmienić po kilku dniach posłuszeństwa.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dlatego na trzy dni przed wyjazdem rozpocznij hartowanie stóp, stosując naprzemiennie kąpiele: raz w wodzie zimnej, raz

w gorącej. Nie decyduj się na wyjazd w ostatniej chwili. Warto zapoznać się z warunkami, jakie panują tam, gdzie się wybierasz. Dotyczy to ukształtowania terenu, klimatu, zwierząt zamieszkujących lasy, zaludnienia danego obszaru oraz dostępności bazy noclegowej (przede wszystkim schronisk). Nie zapomnij również o zabraniu dokładnej mapy turystycznej terenu, który będziesz przemierzała. Mapy bez problemu znajdziesz w sklepach sportowych oraz oddziałach PTTK i turystycznych punktach informacyjnych.

 

Pamiętaj, aby nie wędrować w czasie burzy, a gdy burzowa pogoda zaskoczy cię w trakcie marszu (w górach burzy towarzysza silne wyładowania), nie chowaj się pod drzewami, nawisami skalnymi, w jaskiniach, na zboczach, którymi mogą stoczyć się kamienie. Poszukaj odkrytej polany i tam poczekaj na poprawę pogody.

 

Pamiętaj, że góry, nawet te najniższe, narzucają własne rygory. Wycieczki w wyższe partie wymagają odpowiedniego ubioru i wyposażenia. Na dole może być słonecznie i ciepło, ale nawet wtedy pamiętaj o ciepłym swetrze. W górach warunki atmosferyczne zmieniają się w okamgnieniu. Bądź na to przygotowany. Strój musi cię chronić przed wiatrem, chłodem i deszczem. Najlepiej, gdy zabierzesz ze sobą kurtkę lub płaszcz z goreteksu, sympateksu lub aquateksu. Są to tkaniny nowej generacji. Wykonane z włókien sztucznych, zapewniają dobrą ochronę przed deszczem i wilgocią, a jednocześnie przepuszczają naturalną wilgoć ciała (pot) na zewnątrz. Nie wolno wkładać ortalionowych kombinezonów i sztormiaków, gdyż nie przepuszczają one powietrza, powodując nadmierne pocenie się. Poza tym płaszcze foliowe czy ortalionowe w czasie silnego wiatru działają jak żagiel w czasie sztormu. Nie zapominaj również o nakryciu głowy, które chroni przed silnym słońcem, zwłaszcza w wyższych partiach gór. Bielizna powinna być wygodna, obszerna, najlepiej bawełniana, bez dodatku sztucznych włókien. Zamiast normalnego stanika, który nosisz codziennie, warto włożyć bawełnianą koszulkę sportową podtrzymującą biust lub specjalny biustonosz z szerokimi i elastyczniejszymi niż normalne ramiączkami. Na bieliznę osobistą najlepiej włożyć koszulkę typu T-shirt i spodenki sięgające kolan. Nie wkładaj koszulek na ramiączkach, pod wpływem plecaka będą się wżynały w skórę i powodowały jej otarcie. Do plecaka włóż koniecznie długie spodnie. Nie powinny być zbyt ciasne, by nie krepować ruchów, ale też nie za luźne, bo będą zaczepiać się o gałęzie i wystające skałki. Buty z wysoką cholewką będą skutecznie chronić cię przed wszelkimi skręceniami i złamaniami. Najlepiej, żeby miały grubą podeszwę z bieżnikiem o skośnych nacięciach oraz wzmocnienia na pięcie czubku. Taka podeszwa nie będzie „chwytała kamieni”. Nie wybieraj się na górską wycieczkę w niesprawdzonym lub zupełnie nowym obuwiu! Poobcierane nogi każdemu odbiorą radość z wypoczynku. Do plecaka zapakuj (na wszelki wypadek) bandaż i plaster opatrunkowy. Pamiętaj, że w górach niewygodne są wszelkiego typu torby naramienne i teczki.

 

Niezastąpiony jest natomiast plecak. Dobry plecak powinien być stabilny, nie może przesuwać się po plecach. Warto by miał wewnętrzny stelaż. Pasy na ramiona powinny być szerokie, miękkie, z nieskomplikowaną regulacją długości. Dodatkowe pasy: biodrowy i piersiowy, zapewniają w trakcie wędrówki lepsza stabilność ciężaru. Wychodząc na wędrówkę, zabierz ze sobą lekkie, pożywne i łatwo przyswajalne jedzenie, np. owoce, oraz koniecznie czekoladę, która najszybciej dostarcza energii i wzmacnia organizm. Pamiętaj też o wodzie mineralnej! Woda w górskich potokach, choć chłodna i czysta, słabo gasi pragnienie - zawiera zbyt mało chlorku sodu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

W górach większość szlaków jest opisana. Na specjalnych tabliczkach umieszczony jest przebieg trasy, jej długość i czas przejścia. Podawany czas oblicza się wg jednego klucza. Nie uwzględnia on dłuższych odpoczynków i odpowiada możliwościom początkującego turysty. Osoba młodsza i sprawniejsza wytyczoną trasę przebywa najczęściej szybciej. Pamiętaj, że na dole wszystko może wydawać się proste i łatwe. Po kilku zaś godzinach marszu, w terenie bardzo zróżnicowanym wysokościowo, będziesz miała dosyć wędrówki. A przecież musisz jeszcze ze szczytu wrócić na dół. Jeżeli jesteś zbyt zmęczona, lepiej przenocuj na górze. Na większości szczytów znajdują się schroniska. Jeśli miejsc brakuje, a jest już późno, gospodarze schroniska na pewno znajdą dla ciebie nocleg, choćby na twardej podłodze.

źródło: www.fit.pl

 

 

DEKALOG GÓRSKIEGO TURYSTY:

• W dłuższą trasę wyruszaj zawsze w grupie, w której będzie przynajmniej jeden znający wytyczoną trasę.

• W miejscu zamieszkania zostaw wiadomość o planowanej trasie i przybliżonym czasie powrotu.

• Zanim wyjdziesz, zapoznaj się z najnowszym komunikatem meteorologicznym i śledź stan pogody na trasie. Jeśli pogoda się pogorszy, zawróć.

• Chodź zawsze wytyczonymi szlakami. Zejście ze szlaku i zabłądzenie to najczęstsze powody górskich wypadków. Kiedy się zgubisz, wróć do miejsca, w którym ostatnio widziałaś oznaczenie szlaku.

• Nie wyruszaj w dłuższą trasę po dużych deszczach, przy nagłym ociepleniu i we mgle.

• Jeśli znajdziesz się w kłopotach, wzywaj pomocy. Sześć sygnałów dźwiękowych lub świetlnych na minutę to dla ludzi gór znak, że ktoś znalazł się w niebezpieczeństwie. Możesz krzyczeć, używać latarki lub puszczać „zajączki” lusterkiem.

• Gdy usłyszysz wołanie o pomoc, odpowiedz. Odpowiedzią są trzy sygnały na minutę i następnie jednominutowa przerwa. Potem zawiadom najbliższy punkt ratownictwa górskiego lub schroniska.

• Pamiętaj, że rozbijanie namiotów, biwakowanie i rozpalanie ognia poza wyznaczonymi miejscami jest niedozwolone.

• Zabronione jest śmiecenie i hałasowanie. Głośne śpiewy i rozmowy mogą zagłuszyć czyjeś wołanie o pomoc oraz spłoszyć zwierzynę górską.

• Zwierzęta i rośliny są najczęściej pod ścisłą ochroną. Zwierząt nie strasz, nie karm i nie głaszcz. W parkach narodowych nie wolno nawet zbierać owoców i grzybów.