Monaster Hurezu – monaster Arnota

Monaster został zbudowany w latach 1690-97, jako fundacja Constantina Brâncoveanu. Ten imponujący kompleks o wymiarach 85 x 65 m posiada trzy skrzydła budynków i ­domykający czworobok masywny mur. Południowe skrzydło tworzą pałac hospodara, biblioteka, cele mnichów i brama-dzwonnica.

Architektura cerkwi klasztornej wyraźnie nawiązuje do Nowej Metropolii w Curtea de Argeş, ale dekoracje reprezentują dojrzały styl brynkowiński. Całość uważana jest za szczytowe osiągnięcie sztuki epoki Brâncoveanu i jako takie wpisana została na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Bardzo cenne freski wewnętrzne wykonał Grek Constantinos wraz ze swymi uczniami. Prócz przedstawień religijnych, wyobrażają one również członków panujących na Wołoszczyźnie rodzin Brâncoveanu, Basarab i Cantacuzino. Ciekawostką jest grób Constantina Brâncoveanu, niewykorzystany, gdyż monarcha został potajemnie pochowany w Nowszej ­Cerkwi św. Jerzego w Bukareszcie. Święty Synod Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego 20. lipca 1992 r. zadecydował o kanonizacji Constantina Brâncoveanu i jego czterech synów – ­Constantina, Ştefana, Radu i Mateia – jako świętych męczenników (zob. Nowsza Cerkiew św. Jerzego w Bukareszcie), a dzień ich wspomnienia wyznaczono na 16. sierpnia rumuńskiego kalendarza prawosławnego (juliańskiego).

W monasterze można przenocować, ale lepiej wcześniej upewnić się telefonicznie o wolnych miejscach: (0-250) 860 071.

Powracamy na główną drogę w kierunku Râmnicu Vâlcea, by 5 km dalej napotkać skręt do Bistriţy (5 km), z monasterem o tej samej nazwie, i położonym 1 km od niego monasterem Arnota.

Pierwsza cerkiew monasteru Bistriţa została wzniesiona w latach 1492-94, jednakże, podobnie jak w przypadkach poprzednich klasztorów, rozkwit Bistriţy przypada na czasy Constantina Brâncoveanu. Niestety przebudowana przez władcę świątynia została zniszczona podczas trzęsienia ziemi w 1838 r. Obecna pochodzi z lat 1846-55.

Monaster Arnota został zbudowany przez Mateię Basaraba w 1633 r., na początku jego rządów. Według legendy, nim jeszcze został on wojewodą, uciekając przed Turkami ukrył się w tej okolicy. W podzięce za ocalenie ufundował monaster. W 1648 r. w Arnocie złożono szczątki Danciu Vornicula, ojca Mateii Basaraba, a później także i jego samego (choć początkowo pochowano go w Târgovişte). Cerkiew monasteru jest niewielka, ma prosty, surowy kształt, mimo dobudowy pridvoru za czasów Constantina Brâncoveanu.