Aby pozostać w kręgu dzieł artysty z Hobiţy, najlepiej udać się Târgu Jiu.
Atrakcją ściągającą do tego małego miasteczka turystów z całego świata jest kompleks monumentalnych rzeźb plenerowych Constantina Brâncuşiego. Nazwa
miasta pochodzi od targów (rum. târg), które odbywały się nad brzegiem rzeki Jiu w każdy czwartek (i odbywają się zresztą do dziś).
Wyszedłszy z dworca kolejowego Str. Republicii w kierunku miasta, wystarczy skręcić w prawo, w Str. Alexandru Ioan Cuza, by już na skrzyżowaniu ze Str. Unirii dostrzec monumentalną Kolumnę Do Nieskończoności, stojącą na skwerze, po drugiej stronie torów. Constantin Brâncuşi stworzył ją dla upamiętnienia bohaterów I wojny światowej. Wykonana z kutego żelaza, o 29,33 m wys., stanowi współczesny odpowiednik częstego w sztuce ludowej motywu „kolumny niebios”. Jest on wyrazem opisanej przez Mirceę Eliadego idei axis mundi – osi świata – obecnej we wszystkich religiach.
Powróciwszy do centrum przejść możemy obok domu Vasile Moangi (Str. Siretului 30), w który kiedyś schronienie znalazł Tudor Vladimirescu, rewolucjonista z 1821 r. Ścigany przez Turków wyruszył stąd w przebraniu mnicha do monasteru Lainici. Przed XVIII-wiecznym budynkiem stoi pomnik Tudora.
Zainteresowani mogą zwiedzić Muzeum Województwa Gorj (Muzeul Judeţului Gorj, Str. Griviţa 8), mieszczące się w budynku z 2. poł. XIX w. Za muzeum stoi XVII-wieczny dom piekarza Dumitru Măldărescu (Str. Tudor Vladimirescu 40), jeden z najstarszych w mieście.
Na P-ţa Victoriei – głównym placu miasta, gdzie niegdyś odbywały się „targi nad Jiu” ujrzymy cerkiew św. Wojewodów, wzniesioną w latach 1748-64 przez miejscowych kupców. W pobliżu stoi dom Barbu Gănescu, w którym w latach 1937-1938 mieszkał Constatin Brâncuşi, pracując tu nad monumentalnymi rzeźbami. Znajdują się one w parku położonym pomiędzy rzeką a B-dul C-tin Brâncuşi.
Grupa rzeźb miała składać się z 7 dzieł, ale powstało tylko 6, z których 5 wykonał sam Brâncuşi. Wejście do parku to słynna na równi z kolumną Brama Pocałunku (Poarta Sărutului), genialna interpretacja jednego z największych tematów rzeźby europejskiej: łuku triumfalnego. Za bramą rozpoczyna się Aleja Krzeseł (Aleea Scaunelor), na którą składa się 30 okrągłych niby-taboretów. Aleja doprowadza do kamiennego Stołu Milczenia (Masa Tăcerii), o średnicy 2,18 m, otoczonego 12 kamiennymi krzesłami w kształcie klepsydr. Stół przypomina tradycyjne niskie stoły nadal używane w wiejskich domach. Stół Milczenia i Kolumna Do Nieskończoności położone są na jednej, idealnie prostej, osi przecinającej całe miasto. Wiąże ona zróżnicowane w skali obiekty w jeden monumentalny plenerowy kompleks rzeźbiarski.
Ci, którzy zechcą spojrzeć na miasto, park i rzeźby Brâncuşiego z drugiego brzegu rzeki Jiu, mogą przejść mostem, który sam jest zabytkiem techniki z lat 1894-95, zbudowanym według projektu inżynierów francuskich.
Z Târgu Jiu udajemy się szosą w kierunku Râmnicu Vâlcea, by w Milostei skręcić do leżącej u stóp gór Căpăţânii wioski Polovragi.
Pierwsza wzmianka o tamtejszym monasterze pochodzi z 1505 r. Lata świetności klasztoru przychodzą wraz z panowaniem Constantina Brâncoveanu. Hospodar wykupił go w 1693 r. i przeniósł pod zarząd monasteru Hurezi. Z tego okresu pochodzą freski w cerkwi, wykonane przez mistrzów ze szkoły monasteru Hurezi (1703-12). Mała cerkiew powstała w latach 1731-32. Zachowały się w niej malowidła z 1738 r.
W klasztorze można przenocować, ale liczba miejsc jest ograniczona, dlatego lepiej wcześniej upewnić się telefonicznie: (0-253) 476 796. Zaledwie 1 km za monasterem, w górę potoku Olteţ, położona jest jaskinia Polovragi. Tradycja głosi, że jedna z sal jaskini – Sala Płomieni – byłą siedzibą Zamolxisa, najwyższego bóstwa starożytnych Daków, a w średniowieczu służyła mieszkańcom okolicy za schronienie w czasie najazdów.
Fragmenty z przewodnika turystycznego "Rumunia. Mozaika w żywych kolorach". Autorzy: Łukasz Galusek, Michał Jurecki, Alexandru Dumitru. Wydawnictwo Bezdroża.
poleca:
Studentnews.pl