Wprowadzenie

Grodno, jako jedyne miasto dawnej Rzeczypospolitej, może poszczycić się posiadaniem dwóch królewskich zamków. Niemal od zarania gród był jednym z ulubionych miejsc pobytu władców Litwy, a później Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Nad Niemnem bohater bitwy pod Grunwaldem – książę Witold – wybudował jedną ze swoich głównych siedzib. Tutaj Kazimierz Jagiellończyk przyjmował polskie poselstwo ofiarujące mu koronę. Z grodzieńskiego zamku wymykał się do kościoła farnego jego syn Kazimierz, późniejszy święty i patron Litwy. Król Stefan Batory zaś na długo opuścił Wawel, by zamieszkać w grodzieńskiej twierdzy i uczynić z miasta niemalże faktyczną stolicę Rzeczypospolitej. Na tutejszym zamku odegra się także ostatni akt dziejów Rzeczypospolitej Obojga Narodów, kiedy to król Stanisław August Poniatowski został zmuszony do podpisania abdykacji. Wreszcie to tutaj do dziś stoją pałace oraz kamienice pamiętające czasy politycznej i ekonomicznej świetności miasta, jego największego rozwoju, gdy swoje siedziby budowała w Grodnie cała magnateria Rzeczypospolitej, a Antoni Tyzenhauz uczyni z miasta „Holandię kwitnącą”.

Na pokonanie trasy trzeba zarezerwować sobie pół dnia.