Ziemskie życie na Tytanie?

Według teorii panspermii, życie mogło trafić na planety takie jak
Ziemia czy Mars z kosmosu, za pośrednictwem meteorytów i komet.

Aby wyrzucić w przestrzeń kosmiczną odłamki ziemskich skał,
potrzebne byłoby uderzenie asteroidu lub komety o średnicy
pomiędzy 10 a 50 kilometrów. Badania geologiczne odnotowały ślady
tylko kilku takich kolizji.

Jednym z kandydatów jest asteroid, który uderzył w okolice
dzisiejszego półwyspu Jukatan (Meksyk) 65 milionów lat temu,
tworząc krater szeroki na 160 do 240 kilometrów.

Jak obliczyli naukowcy z zespołu Bretta Gladmana (University of
British Columbia w Vancouver),  po katastrofie na orbitę wokół
Słońca mogło trafić około 600 milionów fragmentów skał, a niektóre
z nich nabrały szybkości umożliwiającej dotarcie do Jowisza czy
Saturna w ciągu około miliona lat.

Symulacja komputerowa wykazała, że niektóre odłamki mogłyby spaść
na powierzchnię księżyców Jowisza czy Saturna. Spośród nich
szczególnie sprzyjające życiu mogą być Tytan - księżyc Saturna
oraz Europa - księżyc Jowisza. Tytan obfituje w związki
organiczne, a na Europie pod grubą warstwą lodu może być ciekła
woda.

Jak wyliczyli naukowcy z zespołu Gladmana, na Tytana mogło trafić
około 20 ziemskich odłamków, a na Europę - około 100. O ile jednak
w przypadku Tytana fragmenty skał weszły w atmosferę z prędkością
10-15 kilometrów na sekundę, co dawałoby mikroorganizmom szanse
przeżycia, w przypadku Europy potężna grawitacja Jowisza nadałby
im prędkość 25-40 kilometrów na sekundę - zderzenia z taką
prędkością raczej nic by nie przeżyło.(PAP)