"Ptasi móżdżek" nie u kolibrów
Chociaż mózg kolibra jest wielkości zaledwie ziarenka ryżu, ptaki te wykazują zdumiewająco dobrą pamięć podczas poszukiwań pożywienia - odkryli brytyjscy i amerykańscy badacze.
Wyniki ich badań, opublikowane w piśmie "Current Biology", 
sugerują, że kolibry nie tylko zapamiętują lokalizację swoich 
źródeł pożywienia, ale też potrafią dość precyzyjnie planować 
kolejne "wizyty" w tych miejscach.
	Naukowcy z Wielkiej Brytanii i USA badali kolibry z gatunku 
rudaczka północnego (Selasphorus rufus) zamieszkujące kanadyjskie 
Góry Skaliste. Odkryli, że ptaki zapamiętywały, gdzie dokładnie 
znajdowały się określone kwiaty oraz kiedy je ostatnio opróżniły z 
cennego nektaru.
	Naukowcy obserwowali, w jakich odstępach czasowych kolibry 
powracały do ośmiu "podstawionych" przez nich sztucznych kwiatów, 
wypełnionych roztworem sacharozy. Cztery kwiaty były uzupełniane 
po 10 minutach od opróżnieniu ich przez ptaki, pozostałe cztery - 
po 20-minutowej przerwie. 
	Okazało się, że czas powrotu ptaków do danych kwiatów odpowiadał 
"rozkładowi" uzupełniania w nich nektaru. Kolibry szybciej wracały 
to tych kwiatów, w których nowy "nektar" pojawiał się już w 10 
minut po ich ostatniej wizycie.
	Jak relacjonuje jedna z badaczek, Susan Healy z University of 
Edinburgh, naukowców zaskoczyła tak dobrze rozwinięta zdolność 
orientacji czasowej u kolibrów. "Potrafiły świetnie zarządzać swym 
czasem, rozróżniając aż osiem kwiatów" - podkreśliła Healy.
	Według niej, podczas tego eksperymentu po raz pierwszy wykazano, 
że dziko żyjące zwierzęta mogą zapamiętywać zarówno lokalizację, 
jak i terminy "wizyt" u źródeł pożywienia. Przechowywanie 
informacji o czasie i miejscu wydarzenia to dwie charakterystyczne 
cechy tzw. pamięci epizodycznej, która - jak sądzono - występuje 
tylko u ludzi.
	Gatunek kolibrów rudaczków północnych migruje corocznie na okres 
zimy z Kanady do Meksyku - ponad 3,2 tys. km. Na wiosnę pokonuje 
tę odległość w przeciwną stronę - kolibry wracają na północ, gdzie 
rozmnażają się.
	Naukowcy podejrzewają, że do rozwoju mózgu kolibrów przyczyniły 
się właśnie ogromne dystanse pokonywane corocznie oraz czas 
spędzony w podróży. Dodatkowe umiejętności pozwalają im bowiem 
zaoszczędzić czas i energię podczas niezbędnych poszukiwań 
pożywienia - argumentują badacze.(PAP)