Newton ważniejszy od Einsteina

Towarzystwo zdecydowało się przeprowadzić sondaż w ramach
obchodów Roku Einsteina 2005. Na stronie internetowej zamieszczono
dwa pytania skierowane zarówno do członków Towarzystwa, jak i
wszystkich internautów chętnych do wypełnienia ankiety. Zapytano
ich, który z naukowców - Einstein czy Newton - wniósł więcej w
naukę, wziąwszy pod uwagę ówczesny stan wiedzy oraz czyje
osiągnięcia bardziej przysłużyły się ludzkości.

W ankiecie wzięło udział 345 naukowców - członków Royal Society i
ponad 1, 3 tys. internautów. Wszyscy uznali wyższość Newtona nad
Einsteinem.

Prawie 62 proc. ankietowanych "zwykłych" ludzi uważało, że wkład
Newtona w naukę był większy niż Einsteina. Wśród naukowców
zwolenników Newtona było jeszcze więcej - aż 86 proc.

Pod względem zasług dla ludzkości Newton i Einstein uzyskali
niemal identyczną liczbę wskazań od internautów (przewaga Newtona
była minimalna, zaledwie 0,2 proc.). Naukowcy jednak znów
zdecydowanie uznali wyższość Newtona. Zagłosowało na niego ponad
60 proc. członków Towarzystwa.

Einstein (1879-1955), jeden z największych fizyków-teoretyków
naszych czasów, odrzucił pojęcie czasu absolutnego, co spowodowało
rewolucję w nauce. Udowodnił matematycznie istnienie atomów. Jest
twórcą szczególnej i ogólnej teorii względności, współtwórcą
kwantowo-korpuskularnej teorii światła i fizyki statystycznej i
laureatem Nagrody Nobla w 1921 roku.

Ogólna teoria względności, ogłoszona w 1916 roku, poddała rewizji
obowiązujące do tej pory w nauce prawa grawitacji. Wyjaśniała nie
tylko znane z obserwacji fakty, ale także przepowiadała nowe.
Jednym z nich było zjawisko zakrzywienia promienia świetlnego,
potwierdzone w roku 1919 przez uczonych obserwujących zaćmienie
Słońca. Od tego momentu datuje się światowa sława Einsteina.

W czasie II wojny światowej Einstein popierał prace zmierzające
do budowy bomby atomowej. Po wojnie uznał, że dalsza rozbudowa
broni jądrowej zagraża istnieniu ludzkości, przed czym nieraz
publicznie ostrzegał.

Newton (1642-1727), angielski matematyk, fizyk, alchemik i
teolog, za życia został uznany za geniusza. Oddawana mu przez
społeczność naukową cześć nie zmalała do dziś. Kiedy rozpoczynał
swoje prace naukowe, wiedza o świecie fizycznym była bardzo uboga.
Stworzył podstawy intelektualne nowoczesnej fizyki.

Położył podwaliny pod współczesną fizykę i analizę matematyczną,
a także ogólną metodologię nauk doświadczalnych (formułując m.in.
cztery zasady metody naukowej). Sformułował trzy słynne prawa
dynamiki oraz prawo powszechnego ciążenia, przyczynił się do
rozwoju optyki i analizy widmowej (to on dokonał rozszczepienia
światła białego), wynalazł rachunek różniczkowy i całkowy
(równolegle i niezależnie od Leibniza), stworzył podstawy rachunku
wariacyjnego.(PAP)