
Jesteś sama. Bezbronna. Masz coś, na czym komuś bardzo zależy. I gotów jest odebrać ci to za wszelką cenę… Życie Claudii wydaje się idealne. Spodziewa się upragnionego pierwszego dziecka, ma dwóch przybranych synów, kochającego męża i piękny dom. Ale ma też zajęcie, które bardzo ją absorbuje: pracuje w opiece społecznej.

Mieli nad nami przewagę. Strzały padły z naszej lewej, gdzieś z wyższych pięter pogrążonych w mroku budynków. Zmuszeni do ukrycia nie mogliśmy odpowiedzieć ogniem. Nagle ktoś zawołał: - Kontakt z tyłu! - I wtedy uświadomiłem sobie powagę sytuacji. Kula odbiła się za nami rykoszetem. Kolejna świsnęła tuż nad głową i zrobiła dziurę w ścianie. Nim do mnie dotarło co się dzieje, obraz utonął w mroku...

Już po raz czwarty Młoda Polska Filharmonia – orkiestra młodzieżowa działająca jako projekt Fundacji Zwierciadło – rusza w tournée po kraju. Dwudziestu sześciu młodych, wybitnie uzdolnionych muzyków zagra w pierwszych dniach sierpnia koncerty plenerowe w Poznaniu, Wrocławiu i Krynicy-Zdroju. Orkiestra pod batutą Adama Klocka sięgnie tym razem po repertuar nieklasyczny, wykorzystując nowoczesne możliwości instrumentacji, jakie daje orkiestra symfoniczna w muzyce popularnej. W programie tegorocznych letnich koncertów MPF znajdą się orkiestrowe aranżacje największych przebojów tak znanych wykonawców jak Joe Cocker, Sting, Kings of Leon, Coma, INXS czy Coldplay.

We wchodzącym we wrześniu na ekrany polskich kin obrazie „Diana”, odtwórczyni głównej roli, Naomi Watts, miała nosiła dokładnie te suknie, które niegdyś miała na sobie Diana. Wielką rolę w transformacji Watts w Lady Di odegrały kostiumy. Kostiumograf Julian Day skupił się na prostocie kolorów – niebieskiego, czarnego, beżowego oraz kremowego. „W ciągu ostatnich lat życia Diana znacznie uprościła swój styl ubierania, stawiała na elegancję oraz klasyczność.

Nikt nic nie wie… czeski film! To powiedzenie znane Polakom, którzy niejednokrotnie bawili się oglądając pełne wysmakowanej poetyki absurdu czeskie komedie. Czesi z właściwym sobie humorem – w oparach pure nonsensu – napisali scenariusz „Polskiego filmu”, czyli opowieść o czeskich aktorach, którzy kręcą w Polsce film.

Kolejnym etapem festiwalowych wędrówek filmowych Spectatora jest Transatlantyk Festival w Poznaniu. W dniach 2-9 sierpnia widzów czeka ogrom atrakcji. My szczególnie polecamy dwa filmy: znakomity duński thriller psychologiczny „Porwanie” w reż. Tobiasa Lindholma oraz przedpremierowy pokaz meksykańskiej produkcji „Heli” w reż. Amata Escalante. Reżysera okrzyknięto meksykańskim Tarantino, a jury MFF w Cannes przyznało mu Nagrodę dla Najlepszego Reżysera.

Sigourney Weaver prowadzi rozmowy z producentami serii Dary Anioła – miałaby dołączyć do obsady drugiej części sagi, kręconej na postawie bestellerowych powieści Cassandry Clare. Pierwsza część opowieści o Nocnych Łowcach– pół-ludziach, pół-aniołach, ratujących świat przed tym, czego oko zwykłego człowieka nie jest w stanie zobaczyć – na ekranach kin pojawi się 21 sierpnia.

„Dla mnie Steve Jobs był heroiczny w tym, co robił, co osiągnął. Dla mnie to nie była tyle okazja co zaszczyt móc zagrać Jobsa”, mówił Ashton Kutcher w wywiadzie na festiwalu w Sundance. Tymczasem Jobs znany był nie tylko jako twórca jednej z największych i najcenniejszych marek świata, Apple, ale i jako ekscentryk:

Frachtowiec Valnea zostaje porwany przez Yusufa, bezwzględnego przywódcę somalijskich piratów. Na pokładzie jest ładunek, którym zainteresowane są rządy czterech krajów. W kierunku Valnei wyrusza stacjonujący w Dżibuti odział amerykańskich komandosów z jednostki spadochroniarzy-ratowników. Dlaczego właśnie Guardian Angels? Na porwanym statku znajduje się jeden z nich - sierżant LB DiNardo. Komandosi mają godzinę na odbicie statku, zanim – z rozkazu Pentagonu – Valnea zostanie zestrzelona.

Autentyczny głos człowieka, który doszedł do granicy ludzkiej wytrzymałości, za którą nie ma już nic. Nie zgadzam się na taki świat! Strach to czytać! Mariusz Jakus (Symetria, Samowolka)

Najnowszy obraz Woody’ego Allena „Blue Jasmine” zanotował w USA najlepsze otwarcie w całej karierze reżysera, generując imponującą średnią 102 128 $ wpływów na kopię. Wynik „Blue Jasmine” jest nie tylko najlepszym otwarciem w karierze Allena, ale również otwarciem roku w USA. Co więcej, z filmem nowojorskiego reżysera nie mogła mierzyć się żadna z premier weekendu. Najpoważniejszy konkurent – superprodukcja „Wolverine” – osiągnęła wynik 14 106 $ na kopię, a pozostałe cztery filmy wchodzące równolegle na amerykańskie ekrany musiały zadowolić się średnią poniżej 5 000 $ na kopię.

Anthony Hopkins w każdej swojej roli udowadnia, że jest jednym z najbardziej wymagających aktorów Hollywood. Rdzenny Walijczyk definiuje swoje życie jak zawodowy tancerz: twierdzi, że spot wydarzeń to udziwniona choreografia i nie wiadomo, co za chwilę się stanie. Grał najwybitniejsze postaci: był już Picassem, Hitchcockiem, Nixonem, będzie Hemingway’em. Był też jednym z najbardziej przerażających morderców filmowych ostatniej dekady XX wieku. Jego Hannibal Lecter był estetą, wysublimowanym smakoszem muzyki i… ludzkiego ciała. Hopkinsowi udało się stworzyć postać poniekąd kultową a przede wszystkim ponad wszelką wątpliwość przerażającą – z niemal niedoścignioną inteligencją, makabrycznym spojrzeniem i uśmiechem, wymykającym się jednoznacznej ocenie.

Amerykanka, urodzona w Teheranie, Cassandra Clare napisała trylogię o przygodach piętnastolatki, Clary Fray, w świecie wampirów, która z wampirem Simonem i aniołem Jacem walczy z demonami pod ulicami Nowego Jorku. Trylogia „Dary Anioła” stała się najpopularniejszą serią gatunku literackiego tzw. paranormal romance obok serii Stephenie Meyer i bije rekordy popularności. Jednak w porównaniu z romansem Meyer, Cassandra do powieści wprowadziła również anioły i gotycki klimat mrocznej rodzinnej tajemnicy i walki z demonami.

Szaleństwo „Wtorkowych niespodzianek” trwa! Tym razem wszyscy kinomaniacy, którzy już dziś - 30 lipca - kupią bilet na dowolny seans wyświetlany w kinie Cinema City otrzymają drugi bilet gratis. Zaproś znajomych i wspólnie skorzystajcie z wyjątkowej promocji – takiej okazji nie można przegapić!

Jeden z najinteligentniejszych i najstraszniejszych filmów ostatnich lat, który pierwszorzędnie gra ze schematem gatunku. Gang zamaskowanych, uzbrojonych w kusze i siekiery morderców napada na letnią posiadłość Davisonów i terroryzuje jej mieszkańców. Nikt nie wie kim są napastnicy i dlaczego spokojna, rodzinna kolacja zamieniła się w śmiertelną pułapkę. Sytuacja wydaje się beznadziejna. Niespodziewanie jeden z członków rodziny okazuje się wyjątkowo utalentowanym zabójcą.

Analiza polskiej sztuki od połowy lat czterdziestych do czasów współczesnych. Piotr Piotrowski, profesor zwyczajny w Instytucie Historii Sztuki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, którego w latach 1999-2008 był dyrektorem. Dyrektor Muzeum Narodowego w Warszawie (2009-2010) oraz kurator Galerii Sztuki Współczesnej w Muzeum Narodowym w Poznaniu (1992-1997).

Księżyc w nauce i kulturze Zachodu to bogato ilustrowana, wielowątkowa opowieść o tym, jak człowiek oswajał i poznawał najbliższe Ziemi ciało niebieskie. Czytelnik znajdzie tu historię najstarszych kalendarzy, dzieje badań ruchów Srebrnego Globu, dowie się, jak z epoki na epokę zmieniały się mapy Księżyca i poglądy na jego naturę.

Kontynuacja Awangardy w cieniu Jałty, uhonorowanej nagrodą im. J. Długosza oraz Premiera RP za wybitne osiągnięcia naukowe. Piotr PIOTROWSKI, dyrektor Muzeum Narodowego w Warszawie i profesor zwyczajny w Instytucie Historii Sztuki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, którego w latach 1999-2008 był dyrektorem, a w latach 1996-2009 kierownikiem Zakładu Historii Sztuki Nowoczesnej, a także współredaktorem rocznika Artium Quaestiones (1997-2009). Członek wielu międzynarodowych towarzystw, instytucji badawczych oraz redakcji czasopism naukowych.

Ta książka jest kontynuacją Historii piękna. Pozornie piękno i brzydota są konceptami, które wzajemnie się implikują. Zazwyczaj też rozumie się brzydotę jako przeciwieństwo piękna, więc wydaje się, że zdefiniowanie jednej wystarczy, by wytłumaczyć drugą. Objawianie się brzydoty na przestrzeni wieków jest wszakże dużo bogatsze i bardziej nieprzewidywalne, niż się powszechnie sądzi.

Robert Davis i Beth Lindsmith przedstawiają w swojej książce kilkadziesiąt postaci żyjących w latach 1400-1600. Z tych biogramów wyłania się całościowy obraz renesansu i jednocześnie jego przewodnie problemy. Renesans, jak żadna inna epoka, obfitował w dramatyczne wydarzenia, anegdoty i wielkie osobowości.