Choć autor nie jest medioznawczą, w swojej pracy zajmuje się zagadnieniem oryginalnym i ogromnie ważnym także z punktu widzenie historyków – a mianowicie związkiem TV z życiem społeczeństwa. O ile prasa , radio oraz film były w PRL traktowane jako środki propagandy, to telewizja rozwijała się spontanicznie, z inicjatywy oddolnej – inżynierów, dziennikarzy radiowych.