ZWYCIĘZCA

Zapał, czar i idealizm przystojnego, młodego rewolucjonisty pociągają Idę tak mocno, że zakochuje się w nim bez pamięci. Mussolini chce się jednak rozwijać i potrzebuje zarówno uczuciowego, jak i finansowego wsparcia.
Ida podejmuje radykalne kroki. Decyduje się sprzedać majątek i sfinansować rewolucyjną gazetę "Il Popolo d'Italia", a także rodzącą się wówczas Partię Faszystowską. Gorąca namiętność ma jednak swój owoc  – małżeństwo i syna, który dziedziczy imię po ojcu.
Po wybuchu I wojny światowej Mussolini wstępuje do armii i znika bez śladu. Ida szuka go długo, ale bezskuteczne. Do czasu, aż trafia na trop męża w wojennym szpitalu. Jest on już jednak pod opieką innej – niedawno poślubionej Racheli Guidy.
Pierwsza żona już nie istnieje, podobnie jak ich wspólne dziecko. Mussolini wyrzeka się ich publicznie i stara się zatrzeć ich istnienie. Niszczy dokumenty ślubu oraz akt narodzin dziecka. Umieszcza Idę w zakładzie dla obłąkanych i zamienia jej życie w koszmar.
Psychicznie i fizycznie poniżana i torturowana Ida za wszelką cenę próbuje szukać pomocy na zewnątrz, ale jej starania idą na marne. Nikt nie reaguje, bo wszyscy zajęci są Mussolinim, który zapomniał o istnieniu Idy.
Jednak wola życia i prawdy okazują się silniejsze od bólu i tragedii. Ida łatwo się nie poddaje. Po wyjściu ze szpitala postanawia zawalczyć o przegrane życie.

O FILMIE:

"Zwycięzca" to monumentalna, poruszająca i urzekająca siłą wyrazu opowieść o nieznanych i ciemnych kulisach władzy i życia Benito Mussoliniego. Przedstawiony w filmie historyczny epizod nie był nigdy traktowany poważnie, a w historii zazwyczaj pomijano go milczeniem. Bellocchio postanowił przywrócić światu historyczną prawdę i pokazał ją w formie wyrafinowanego estetycznie, operowego oratorium, łączącego wytrawny obraz, urzekającą muzykę i doskonałą grę aktorów.

Mimo, że film oparty został na dwóch książkach ("Mussolin's Marriage" Marco Zeniego oraz "Mussolini's Secret Child" Alfreda Pierona) to jego głównym tematem jest nie tylko prawdziwy, ale ukrywany miłosny epizod w dziejach historii XX-wiecznych Włoch. To również znacznie bardziej uniwersalna i wyrafinowana historia – film o zniewalającym pięknie zła, które działa jakby z ukrycia, mieszka w zakamarkach, w miejskich wnętrznościach, a ubrane w artystyczny kostium nabiera wzniosłości i hipnotycznej wręcz siły wyrazu.
W filmie wykorzystano nie tylko bogate materiały archiwalne, w których Mussolini funkcjonuje niczym Bóg, lecz również teatralną formę estetycznego oddziaływania na emocje widza. Istotną rolę odgrywa tu gra kolorem, światłem i cieniem, a także muzyką i montażem. A wszystko po to, aby wzbudzić zachwyt widza, doprowadzić do zauroczenia światem, który w rzeczywistości daleki był od ideału. Zabieg ten jest dopracowany w najdrobniejszym szczególe, choć niemal niezauważalny, gdyż "Zwycięzca" to poważny i inteligentnie skomponowany teatralny obraz, utrzymany na wysokim poziomie wyrafinowania i artyzmu. Bellocchio debiutował przecież na deskach scenicznych.  
"Zwycięzca" wzbudził we Włoszech spore kontrowersje, a także szerokie publiczne debaty na temat prawdziwego oblicza zła i postaci Benito Mussoliniego, którego porównywano z innym, tym razem współczesnym, włoskim prowokatorem – Silvio Berlusconim.