Huśtawka oddechu

"Tak odważnego arcydzieła języka długo by szukać w literaturze europejskiej naszych czasów".
Karl-Markus Gauß, "Süddeutsche Zeitung". "Powieść polityczna napisana z wyjątkową psychologiczną subtelnością. Pomaga pojąć punkt zerowy ludzkiej egzystencji". Stefana Sabin, "Neue Zürcher Zeitung".


"Obozy są doświadczeniem granicznym, które z powodu jego odmienności chętnie odkładamy do lamusa zbiorowej pamięci. Müller wydobywa je z tego wyparcia, za pomocą wirtuozowskiego języka włącza do naszej kultury i czyni dostępnym dla smutku".
Ruth Klüger, "Die Welt"

"Ta książka nie może i nie chce być dokumentem ani powieścią historyczną i z pewnością nie stoi pod znakiem naiwnego realizmu. Powieść ta, ze swoją gęstą siecią motywów, wytwarza intensywność i obecność, jakich daremno szukać we współczesnej literaturze niemieckojęzycznej. Manifest pamięci i języka, których złożoną relację dokumentuje w poruszający sposób. Arcydzieło".
Michael Lentz, "Frankfurter Allgemeine Zeitung"

"Również to, że Müller marginalizuje tło historyczne na rzecz wydobycia tworów pamięci, czyni z
Huśtawki oddechu
książkę wyjątkową. Ważna i pod względem językowym mistrzowska powieść".
Nora Reinhardt, "Kultur Spiegel"

"Prawda przeżytych i przecierpianych faktów staje się, w pryzmatycznym odbiciu, prawdą poetycką. Jest to postulat Lessinga wobec dramatu, ale obowiązujący również w opowiadaniu o tym, co potworne. Dramatyczność wyłania się tu z pojedynczych dramatów duszy: strach, nadzieja, rezygnacja, depresja, głód i pragnienie, bieda, zimno, upał, wyczerpanie, marzenia, iluzje, zależność, ból, niesprawiedliwość, cynizm, brak miłości, wycieńczenie, poszukiwanie oparcia (…) - w często groteskowym przerysowaniu doznania te oscylują między tragizmem a komizmem. Wyłania się z nich obraz ludzkiej egzystencji.
Huśtawka oddechu
jest więc parabolą egzystencji".
Ulrich Bergmann,
www.poetenladen.de

O autorce:
Herta Müller - jedna z najwybitniejszych postaci współczesnej literatury niemieckiej - urodziła się w rumuńskim Banacie. Dzieciństwo i młodość spędziła w kraju komunistycznej dyktatury. Tam rozpoczęła się jej kariera literacka, szybko przerwana zakazem publikacji. Prześladowana przez władze, pisarka wyemigrowała do Niemiec. Zdobyła uznanie na arenie międzynarodowej, o czym świadczą liczne przekłady oraz nagrody, w tym Nagroda im. Kleista (1994), Europejska Nagroda Literacka Aristeion (1995) oraz Nagroda Fundacji im. Konrada Adenauera w dziedzinie literatury (2004). W 2005 roku Herta Müller dostała Berliner Literaturpreis-Heiner-Müller-Gastprofessur. W 2009 roku otrzymała literacką Nagrodę Nobla.



Komentarze
Polityka Prywatności