Zapis wielogodzinnych rozmów przeprowadzonych w 2007 r. przez Michała Komara, zaprzyjaźnionego z Autorem od lat młodzieńczych. Książka w wersji do słuchania została nagrana przez Michała Komara i przyjaciela Stefan Mellera - Jana Englerta. Na płycie znajduje się także ostatnie zarejestrowane nagranie Stefana Mellera – słowo wstępne do książki.
Tom pierwszy obejmuje lata 1956–1992 – opis domu rodzinnego, lat nauki, pracy, małżeństwa, narodzin i dorastania dzieci. Meller urodzony we Francji, wrócił do Polski jako mały chłopiec; lata licealne spędził
w Genewie i na warszawskiej Pradze, a okres studiów – w Krakowie i Warszawie. To także niezwykły obraz losów polskich inteligentów z pokolenia Marca ’68. Niektórzy z nich, napiętnowani w czarnosecinnej kampanii propagandowej, zdecydowali się na emigrację; inni – jak Stefan Meller – postanowili zostać
w kraju, płacąc za to cenę sześcioletniego przymusowego bezrobocia. Autor dopiero po doktoracie otrzymał możliwość etatowej pracy, najpierw w filii UW w Białymstoku, a potem również w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej.
Nie jest to jednak w najmniejszym stopniu książka martyrologiczna; jej bohaterowie, szarpani przez komunistyczną władzę, starali się żyć w miarę normalnie, a nawet zdobywali stopnie naukowe. Większość z nich potrafiła wyjść zwycięsko z wieloletniego konfliktu z polityczną rzeczywistością. Zakładali rodziny, nawiązywali przyjaźnie, bawili się, tworzyli barwną społeczność, w której inteligencja i pomysłowość miały wysokie notowania...Jest to więc również opowieść o ludziach, którzy wykazali się niezwykłą dzielnością w niełatwych czasach.
***
Michał Komar (ur. 1946) – pisarz, scenarzysta filmowy, autor sztuk teatralnych i publicysta. Autor wywiadu - rzeki z Władysławem Bartoszewskim.
Najważniejsze książki: Piekło Conrada (1978), Czarownice i inni (1980), Zmęczenie (1985), Prośba o dobrą śmierć (1993), O obrotach losów i ciał (1998), Trzy (2000), Bestiariusz codzienny (2003).
Jan Englert (ur. 1943) – uznany aktor i reżyser. Ma na swoim koncie mnóstwo kreacji filmowych i teatralnych. W latach 1981-87 był dziekanem Wydziału Aktorskiego, a później objął stanowisko rektora. W latach 1992-93 był członkiem Rady ds. Kultury przy Prezydencie RP. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim (1988) i Krzyżem Komandorskim (2001) Orderu Odrodzenia Polski.
poleca:
