Przegląd Filmów Krzysztofa Kieślowskiego w 10-rocznicę śmierci reżysera.

Opisy filmów

Amator ( Camera Buff) (1979) czas trwania: 117

Reżyseria: Krzysztof Kieślowski

Scenariusz: Krzysztof Kieślowski

Zdjęcia: Jacek Petrycki

Muzyka: Krzysztof Knittel

Jeden z najwybitniejszych filmów, zaliczonych do tzw. kina moralnego niepokoju. Jego głównym bohaterem jest Filip Mosz - kapitalnie grany przez Jerzego Stuhra - zaopatrzeniowiec w zakładzie przemysłowym gdzieś w podkrakowskim miasteczku. Momentem przełomowym w jego życiu staje się kupno amatorskiej kamery filmowej. Filip bowiem, jako człowiek bez reszty oddany rodzinie, pragnie uwiecznić narodziny i rozwój swej córki. Wieść o zakupie Mosza obiega zakład pracy. Filip otrzymuje propozycję nakręcenia filmu z okazji pięciolecia istnienia przedsiębiorstwa. Dyrektor zakładu obejmuje nawet protektorat nad nowo powstałym amatorskim klubem filmowym. Kieślowski z niezwykłą przenikliwością ukazuje powolną ewolucję Filipa, który z człowieka "schowanego" we własną prywatność i ceniącego ponad wszystko "święty spokój" przeobraża się w społecznika i artystę, wrażliwego na ludzką krzywdę i niesprawiedliwość. Amatorskim filmom Mosza daleko bowiem do propagandy sukcesu. Wręcz przeciwnie - samorodny reżyser bezkompromisowo pokazuje wynaturzenia dookolnej rzeczywistości. Cena prawdy jest wszakże wysoka. Filip za swój film otrzymuje nagrodę. Zakłada Amatorski Klub Filmowy. Coraz bardziej wciąga się w te prace, zaniedbując rodzinę i dom. Kręci krytyczny film o miasteczku i film o robotniku - kalece. Zostają one wyświetlone w telewizji. Filip przekonuje się, że jego działalność i trudność nie tylko pomaga, ale także rodzi konflikty, a nawet dramaty. Poznaje wagę odpowiedzialności, granice wolności twórczej, cenę uczciwości. Po zasadniczej rozmowie z dyrektorem Filip postanawia zrezygnować z robienia filmów, nie chce bowiem, by szkodziły one komukolwiek. Wraca do domu, ale żona odeszła już z dzieckiem nie mogąc znieść stałych napięć i konfliktów. Filip kieruje kamerę na siebie i zaczyna opowiadać historię swego życia . . ."Amator" już od momentu premiery budził żywe zainteresowanie. Poruszone w nim problemy roli i miejsca sztuki w świecie, granic odwagi i odpowiedzialności w życiu społecznym były swoistą odpowiedzią Kieślowskiego na niepokoje trawiące pod koniec lat siedemdziesiątych pokolenie ówczesnych trzydziestolatków.

Przypadek (Blind Chance) (1981) czas trwania: 114

Reżyseria: Krzysztof Kieślowski

Scenariusz: Krzysztof Kieślowski

Zdjęcia: Krzysztof Pakulski

Muzyka: Wojciech Kilar

Zrealizowany w 1981 roku "Przypadek" trafił na polskie ekrany dopiero po sześciu latach, w zupełnie innej atmosferze. Jak się wtedy okazało, film Kieślowskiego nie epatował bynajmniej tonem oskarżenia, przeciwnie - można w nim było spostrzec dzieło poświadczające rezygnację z politycznej doraźności. Film pokazuje trzy różne losy jednego człowieka, Witka Długosza (Bogusław Linda) trzy potencjalne życiorysy jednej osoby, zależne wyłączne od przypadku. W pierwszej sekwencji Witek usiłuje zdążyć na pociąg d Warszawy i od tego zależą jego dalsze losy. Jeśli zdąży, spotka w pociągu starego działacza komunistycznego, który wciągnie go w orbitę władzy. Jeśli potrąci na peronie sokistę, to nie tylko nie zdąży, lecz zostanie jeszcze ukarany, a przez to dołączy do opozycji politycznej. W trzecim wariancie spotyka na peronie znajomą dziewczynę, co skończy się ślubem i wyborem apolitycznej kariery naukowca. Wszystkie warianty mają finał na lotnisku Okęcie, skąd Witek ma odlecieć za granicę. Jednak strajki w kraju (lato 1980 rok) udaremniają odlot w wariancie pierwszym i drugim, w trzecim Witek odlatuje by... Ta metaforyczna przypowieść o ludzkim losie to w pewnym sensie zwieńczenie kina moralnego niepokoju, ale i pożegnanie jego politycznej deklaratywności. Dzisiaj to przede wszystkim dramat o ludzkim zmaganiu z losem.

Bez końca ( No End) (1984) czas trwania: 103

Reżyseria: Krzysztof Kieślowski

Scenariusz: Krzysztof Piesiewicz, Krzysztof Kieślowski

Zdjęcia:  Jacek Petrycki

Muzyka: Zbigniew Preisner

Rok 1982. Nazajutrz po własnym pogrzebie mecenas Antoni Zyro wraca do swego mieszkania i odtąd towarzyszyć będzie żyjącym, a czasami i ingerować w ich losy. Przygotowywał się on do obrony przebywającego w więzieniu młodego robotnika Dariusza, który kierował strajkiem, choć nie był członkiem "Solidarności". Teraz jego obrony podjął się mecenas Labrador, pragmatyk sugerujący, że nie jest ważne, co oskarżony faktycznie myśli, lecz w jaki sposób ma odpowiadać na pytania w sądzie. Dariusz odrzuca jednak zarówno tę "grę z sądem", jak i proponowane mu przez aplikanta adwokata przyznanie się do rzekomej winy i podkreślenie politycznych motywów. Domaga się on pełnej jasności i prawdy, a tym samym możliwości odnalezienia drogi porozumienia. Dariusz zostaje skazany na rok i sześć miesięcy więzienia, z zawieszeniem wykonania kary i uchyleniem tymczasowego aresztu . . . Urszula nie potrafi się odnaleźć po śmierci męża, przekonuje się, jak bardzo go kochała. Nie angażuje jej w pełni sprawa Dariusza, nie potrafi jej pomóc przybyły z zagranicy Tomek, przyjaciel Antka. Odwozi syna do teściowej i popełnia samobójstwo. Nad jej ciałem pojawia się Antek. Wychodzą razem na leśną polanę i oddalają się. "Film Kieślowskiego jest gorzki, jego zakończenie jest tragiczne. Ale odsłania on bezlitośnie, warstwa po warstwie, wszystkie nieomal pokłady skłóconej i dramatycznej materii życia w Polsce dzisiejszej" - pisano w roku 1984 w jednej z recenzji. Odwołując się do polskich doświadczeń stanu wojennego - akcja filmu rozgrywa się w roku 1982 - reżyser kreuje własną wizję ówczesnego konfliktu społecznego i analizuje różne mechanizmy jego neutralizowania, a ich skuteczność ocenia z całą surowością.

Krótki film o zabijaniu ( Short Film About Killing, A) (1987) czas trwania: 84

Reżyseria: Krzysztof Kieślowski

Scenariusz: Krzysztof Piesiewicz, Krzysztof Kieślowski

Zdjęcia: Sławomir Idziak

Muzyka: Zbigniew Preisner

Akcja filmu toczy się w Warszawie, 16 marca 1987 r. Piotr zdaje końcowy egzamin adwokacki, zaprasza swą dziewczynę do cukierni w Hotelu Europejskim. Wstępuje tu również dwudziestoletni Jacek, który po wyjściu z cukierni wsiada do taksówki i na peryferiach miasta dusi taksówkarza linką żeglarską, po czym, gdy ten zdradza jeszcze oznaki życia i błaga o litość, okrutnie masakruje. Mimo obrony Piotra, Jacek skazany zostaje na karę śmierci.

Krótki film o miłości ( Short Film About Love, A) (1988) czas trwania: 83

Reżyseria: Dariusz Jabłoński, Krzysztof Kieślowski

Scenariusz: Krzysztof Kieślowski, Krzysztof Piesiewicz

Zdjęcia: Witold Adamek

Muzyka: Zbigniew Preisner

Jedno z warszawskich osiedli. Tu właśnie, w wynajętym pokoiku u matki swojego kolegi, mieszka dziewiętnastoletni Tomek, chłopiec niepozorny, bardzo wrażliwy. Wieczorami uczy się języków, ale gdy zbliża się godzina 21, odsłania stojącą na stoliku lunetę i zaczyna obserwować okno położone naprzeciw. Mieszka tam Magda - piękna, dojrzała kobieta, najprawdopodobniej plastyczka. Nie zdaje ona sobie sprawy z tego, że każdy jej ruch jest obserwowany przez chłopca.

Trzy kolory: Biały ( Trois couleurs: Blanc) (1993)

reżyseria Krzysztof Kieślowski scenariusz Krzysztof Piesiewicz, Krzysztof Kieślowski zdjęcia Edward Kłosiński muzyka Zbigniew Preisner od lat: 18 czas trwania: 88

Trzy kolory: Niebieski (AKA Trois couleurs: Bleu) (1993) czas trwania: 94

Reżyseria: Krzysztof Kieślowski

Scenariusz: Agnieszka Holland, Krzysztof Piesiewicz, (więcej ...)

Zdjęcia: Sławomir Idziak

Muzyka: Zbigniew Preisner

Julie traci w wypadku samochodowym męża, Patrica, wybitnego kompozytora oraz córeczkę Annę. Julie zaczyna nowe życie, anonimowe i niezależne, świadomie odrywając się od wszystkiego tego, czego miała niegdyś pod dostatkiem. Pewna dziennikarka podejrzewa, że Julie jest autorką dzieła swego męża; Julie zaprzecza, być może zbyt kategorycznie. Olivier, młody asystent Patrica, od dawna kocha Julie. Aby wyrwać ją z odosobnienia decyduje się na skończenie "Koncertu dla Europy", dzieła niedokończonego w wyniku śmierci kompozytora. Krok po kroku towarzyszy Julie w jej wysiłkach unikania zasadzek, które zagrażają jej wolności...

Trzy kolory: Czerwony (AKA Trois couleurs: Rouge) (1994) czas trwania: 95

Reżyseria: Krzysztof Kieślowski

Scenariusz: Krzysztof Kieślowski, Krzysztof Piesiewicz

Zdjęcia: Piotr Sobociński

Muzyka: Zbigniew Preisner

Trzecia część trylogie K. Kieślowskiego nawiązująca do francuskich haseł wolności, równości i braterstwa. Valentine (Irene Jacob), młoda modelka mieszkająca w Genewie, potrąca samochodem zabłąkanego psa. Szukając właściciela trafia do domu emerytowanego sędziego (Jean-Louis Trintignant), który szpieguje swych sąsiadów podsłuchując ich rozmowy telefoniczne. Ze wspólnej samotności bohaterów rodzi się głęboka przyjaźń.

Zestaw dokumentów

Murarz (17’) ( Bricklayer / Mason) (1973)

Szpital (21’) (1977)

Z punktu widzenia nocnego portiera (17’)

Dworzec (13’) ( Railway Station) (1980)

Gadające głowy (Talking Hades 1980) (15’)

Siedem kobiet w różnym wieku (16’)

STILL ALIVE...

Nowy film dokumentalny Marii Zmarz-Koczanowicz o Krzysztofie Kieślowskim.