AUTOAGRESJA. Mowa zranionego ciała

Samookaleczenie jest „wypowiedzią” na temat traumatycznego doświadczenia i napięcia, kierowaną przez dokonującą go osobę w pierwszym rzędzie do siebie samej, a dopiero w dalszej kolejności do innych ludzi.
Uszkodzenie własnego ciała, bardziej może niż jakiekolwiek inne ludzkie działanie, mówi o rozpaczy, udręce i bólu. Akt zadawania sobie ran komunikuje w sposób dosłowny obecność czegoś niemożliwego do zniesienia i nie dającego się wyrazić w normalny sposób.

Autorki pragną, aby książka ta złagodziła poczucie bezradności, przytłoczenia, rozpaczy i wściekłości, doznawanych przez osoby pracujące z ludźmi, którzy dokonują samouszkodzeń. Definiują problem autoagresji, analizują indywidualne i społeczne podstawy tego zjawiska oraz – na podstawie własnych doświadczeń klinicznych – podają bardzo praktyczne wskazówki postępowania w pracy z pacjentem.
Ich książka jest materiałem źródłowym na temat samookaleczeń, napisanym z myślą o terapeutach, pracownikach służby zdrowia i opieki społecznej oraz sądownictwa. Jest więc skierowana zarówno do profesjonalistów, jak i do tych, którzy w zmaganiu się z problemem samookaleczenia stawiają pierwsze kroki.

Spis treści:
1.Wyznaczniki samouszkodzeń oraz ustalenia wstępne
2.Międzykulturowy i historyczny kontekst samouszkodzeń
3. Samoouszkodzenia a siły społeczne
4. Źródła i funkcje samouszkodzeń w życiu jednostki
5. Zasady pracy z osobami dokonującymi samouszkodzeń
6. Praca w określonych warunkach z osobami dokonującymi
samouszkodzeń
7. Leczenie osób dokonujących samouszkodzeń
Bibliografia. Dodatek 1: Pomocne adresy. Indeks


Komentarze
Polityka Prywatności