Opalanie wieloryby mogą pomóc przy kuracjach odmładzających

Niektóre gatunki waleni reagują na ekspozycję na promienie UV ciemnieniem skóry, w podobny sposób, jak przebiega opalanie u ludzi. Inne gatunki chronią się przed poparzeniem słonecznym poprzez dezaktywowanie właściwych genów.

Biolodzy morscy z Meksyku już od kilku lat obserwują w regionie rosnącą liczbę wielorybów, których skóra naznaczona jest pęcherzami w wyniku ekspozycji na promienie słoneczne.

Na potrzeby nowego badania w ciągu trzech lat międzynarodowy zespół badaczy pobrał próbki skóry od trzech różnych gatunków podczas ich wiosennych migracji do słonecznych wód Zatoki Kalifornijskiej.

Okazało się, że różne gatunki reagują inaczej na wzmożone promieniowanie słoneczne. Płetwale błękitne, największe stworzenia, które kiedykolwiek żyły na Ziemi, odpowiadają na światło słoneczne zwiększając ilość pigmentu w skórze, zupełnie jak ludzie.

"Kiedy płetwale błękitne są na swoich +wakacjach+ w Zatoce Kalifornijskiej, opalają się tak samo jak my. To chroni DNA" - powiedział portalowi BBC News prof. Mark Birch-Machin z Newcastle University, wyjaśniając, że ekspozycja na ultrafiolet może zniszczyć nie tylko skórę, ale i DNA w mitochondriach komórek.

Zdolność płetwali do opalania się w odpowiedzi na promienie UV może być związana z historycznymi szlakami ich wędrówek, kiedy przemieszczają się z większych szerokości geograficznych na niższe z większym natężeniem promieni słonecznych.

Z kolei kaszaloty mają inne podejście do słońca - utrzymuje prof. Birch-Machin. Mogą spędzać nawet sześć godzin na powierzchni oceanu i mają większą styczność z promieniami słonecznymi. Zamiast wytwarzać więcej pigmentu, w wyniku ekspozycji zostaje u nich wywołana reakcja stresowa w genach, która przypomina ludzki mechanizm reakcji na poparzenie słoneczne.

"Po raz pierwszy mamy dowód na genotoksycznej reakcji w komórkach waleni" - uważa badaczka Amy Bowman. "Podobnie jest z reakcją powodowaną przez wolne rodniki w ludzkiej skórze, która stanowi nasz mechanizm obronny przed poparzeniem słonecznym" - podkreśliła.

Trzeci gatunek analizowany przez naukowców to finwal. Te ciemne zwierzęta są znacznie bardziej odporne na działanie słońca i najrzadziej obserwowane są u nich zmiany związane z poparzeniami.

Badacze liczą na to, że zarówno zmiany w pigmencie, jak i zmiany w genach waleni mogą rzucić światło na proces starzenia ludzi. Uważają, że potrzebne są dalsze prace, aby przekonać się, czy poparzenia słoneczne u waleni mogą się kończyć rakiem skóry. (PAP)