Wim Wenders

(scenariusz i reżyseria)

Producent, scenarzysta, aktor, a przede wszystkim jeden z najbardziej znanych reżyserów współczesnego kina niemieckiego. Jego filmy pod względem stylistycznym stanowią mieszankę hollywoodzkich form i gatunków z elementami kina alternatywnego. Studiował medycynę i filozofię. Przerwał naukę i wyjechał do Paryża. Po powrocie
do Niemiec ukończył reżyserię w Monachium (1970).

Już na początku swej kariery zwrócił na siebie uwagę krytyki, obrazem "Strach bramkarza przed jedenastką" (1971). Film oparty został na podstawie powieści Petera Handke, z którym Wenders współpracował ponownie przy "Niebie nad Berlinem" (1987). Po "Szkarłatnej literze" (1973), najmniej satysfakcjonującym dziele, Wenders nakręcił trylogię kina drogi: "Alicja w miastach" (1974), "Fałszywy ruch" (1975) i "Z biegiem czasu”(1976).
W roku 1978 Wenders przybył do Stanów Zjednoczonych, by kręcić "Hemmersa" dla Francisa Forda Coppoli. Po wielu problemach ze scenariuszem i konfliktach z Coppolą, w filmie pozostało jedynie 30% scen kręconych przez Wendersa. Kłopoty te znalazły swoje odbicie w filmie "Stan rzeczy" (1982), który opowiadał o różnicach w podejściu do twórczości filmowej Europejczyków i Amerykanów. W roku 1984 Wenders zdobył Złotą Palmę w Cannes za obraz "Paryż, Teksas".

Film "Niebo nad Berlinem"(1987) został nagrodzony na festiwalu w Cannes w kategoriach najlepszy scenariusz i najlepsza reżyseria, dostał nominację do Złotej Palmy i wszedł do kanonu klasyki filmowej. Potem zaowocował on sequelem "Tak daleko,
tak blisko"(1993). Następnie mogliśmy podziwiać tak głośne filmy Wendersa jak: "Aż na koniec świata"(1992), "Lisbon Story"(1995) , "Lumiere i spółka"(1996), „Buena Vista Social Club” (1999), "Million Dollar Hotel"(2000), „10 minut później: Trąbka” (2002), „Kraina obfitości” (2004).