Student NEWS - nr 39 - okładka
W numerze m.in.
 
Humor dnia

Wnuczek mówi do dziadka:
- Dziadku, Turcja popiera starania Polski o wejście do Unii Europejskiej?
Na to dziadek:
- Mszczą się za odsiecz wiedeńską.

.            

Everest: przekraczając granice

 

Mount Everest – 8848 metrów – najwyższy szczyt na ziemi. Zdobyty przez niewielu, stał się grobem dla kilkuset osób. Zachwyca i przeraża jednocześnie. „Dach świata”, „Góra gór”, „Sagarmatha”, “Czomolungma” to legenda i wyzwanie zarazem.

 

Na przełomie kwietnia i maja 2006 roku, podczas jednego z najbardziej niebezpiecznych sezonów wspinaczkowych, Discovery Channel nakręciło dokument relacjonujący jedną z wypraw na Mount Everest. Stosując zaawansowaną technikę filmowania, w tym wideografię wysokościową oraz kamery zamontowane na kaskach Szerpów, w sześciu odcinkach pokazano zmagania ludzi dążących do zdobycia najwyższej góry na Ziemi, od początku wyprawy aż do jej zakończenia. Serię „Everest: Przekraczając granice” kręciła 17-osobowa ekipa, która podążała za grupą 11 alpinistów i 24 Szerpów. Ekspedycję prowadziło trzech profesjonalnych przewodników kierowanych przez Nowozelandczyka, Russella Brice’a.

6 odcinków serii przedstawia kolejne etapy wyprawy, pokazuje historie i motywacje uczestników ekspedycji, wielkie emocje i trudy związane z panującymi warunkami.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Marzenia o szczycie

Organizm człowieka wymaga stopniowego dostosowania się do wysokości, w związku z czym ogromnym wysiłkiem staje się przygotowanie do wyprawy. Samo dotarcie do bazy (Base Camp - BC) zabiera grupie siedem postojów z noclegami. Baza znajduje się na wysokości 4800 metrów nad poziomem morza, jest więc położona wyżej niż jakikolwiek szczyt z łańcucha Gór Skalistych.Aklimatyzacja do wyprawy zajmie miesiąc. Powietrze jest rozrzedzone, przez co ludzie czują się osłabieni fizycznie, lecz nie tracą zapału. Przewodnikiem wyprawy na Mount Everest której towarzyszyły kamery Discovery Channel jest doświadczony himalaista Russell Brice, członkowie ekipy pochodzą z różnych stron świata. Kiedy grupa przenosi się do bazy wysuniętej (Advanced Base Camp - 6400m), aby rozpocząć drugi etap aklimatyzacji, okazuje się, że są

w kiepskim stanie fizycznym, co z kolei negatywnie wpływa na ich morale.

 

Przygotowania

W bazie wysuniętej (ABC), ponad 600 himalaistów przygotowuje się do zdobycia szczytu. Wszyscy uczestnicy ekspedycji Brice’a muszą udowodnić, iż są wystarczająco sprawni fizycznie, aby wspiąć się na North Col w czasie krótszym niż pięć godzin – w przeciwnym razie kierownik nie pozwoli im kontynuować wyprawy. Ataki kaszlu oraz inne dolegliwości związane z wysokością zadecydują o tym, kto weźmie udział w dalszej części ekspedycji, a kto będzie musiał wrócić do Base Camp. Russel, który co sześć godzin dokładnie sprawdza prognozy pogody, zauważa dwutygodniowy okres słabych wiatrów, co wydaje się być idealnym momentem do podjęcia wczesnej próby wejścia na szczyt. Aby wykorzystać nadarzającą się okazję Russell będzie musiał ponaglić dwóch Szerpów i przekonać uczestników wyprawy do bardziej wytężonej pracy, tak, aby byli gotowi dwa tygodnie wcześniej. Ponad 130 butli z tlenem i 90 namiotów musi zostać przetransportowanych do wejścia na North Col – wszystko bez zdradzania planu pozostałym grupom przebywającym w ABC.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

W drodze na szczyt

Oczekiwania na wielki dzień dobiegły końca. Wszystkie bazy są przygotowane, a prognozy pogody bardzo obiecujące. Russell dzieli grupę na dwa zespoły, których celem jest pięciodniowa, 2440-metrowa wspinaczka na szczyt. Silniejsze osoby zostają zakwalifikowane do Zespołu Pierwszego prowadzonego przez Billa Crousa. Do zespołu należą: strażak z Los Angeles – Brett Merrell, lekarz pogotowia – Terry O’Connor oraz astmatyk Mogens Jansen, który chce zdobyć szczyt bez dodatkowej porcji tlenu. Zespół Drugi, prowadzony przez Marka Woodwarda, składa się z niepełnosprawnego Marka Inglisa, Tima Medvetza, konstruktora motocykli z Hollywood orazLibańczyka Maksa Chaya. Szerpowie, którzy są największą nadzieją alpinistów na przeżycie w przypadku zagrożenia, będą się wspinać wraz z nimi.

 

W strefie śmierci

Gwałtowna burza zatrzymuje Zespół Pierwszy w Obozie 3 na wysokości 7900 metrów. Po sprawdzeniu wszystkich dostępnych prognoz pogody, Russell podejmuje trudną decyzję zatrzymania obu grup na noc w najbliższych obozach. Następnego dnia pogoda się poprawia. Russell wysyła oba zespoły – Zespół Drugi kieruje się w stronę Obozu 3, podczas gdy Zespół Pierwszy wyrusza w stronę „strefy śmierci”, która zaczyna się 30 metrów powyżej ich obozowiska a gdzie powietrze zawiera ok. 70% mniej tlenu niż na poziomie morza. Na tak ogromnych wysokościach procesy trawienne ulegają zatrzymaniu, a organizm zaczyna zużywać energię z tkanki mięśniowej. „Strefa śmierci” stanowi ogromne zagrożenie. Zdobycie szczytu bez tlenu byłoby nadzwyczajnym osiągnięciem.

Po spędzeniu kilku godzin w najwyższym obozie, Zespół Pierwszy w ciemnościach, o 1 nad ranem, wyrusza na szczyt. Rozpoczyna się prawdziwa walka z największą z gór i z samym sobą….

 

Emisja serii w każdą środę od 4 kwietnia o godz. 21.00 na kanale Discovery Channel.