Mądrość ciała

Zacznij tę medytację, zwracając uwagę na oddech. Zauważ naturalny rytm, jak wpływa powietrze do płuc i je znowu opusz­cza. Zauważ temperaturę powietrza, jak przepływa przez twoje nozdrza i jak znowu opuszcza twoje nozdrza. Czy czujesz, że przy wydechu powietrze jest cieplejsze, a przy wdechu zimniejsze?

A teraz pomyśl o zadziwiającej mądrości twojego ciała, która pozwala mu na korzystanie z powietrza, które cię otacza. Twoje ciało wie, w jaki sposób ma sobie pobrać powietrze, jak musi pobrać tlen z powietrza, którego potrzebujesz, by utrzymać przy życiu każdą komórkę twojego ciała i jak musi wydychać dwutle­nek węgla, którego nie potrzebuje. Teraz możesz pomyśleć, że wszystkie rośliny wydalają do powietrza tlen, który ty wdychasz, a przy wydechu rewanżujesz się, wydalając tenże dwutlenek węgla, który jest potrzebny roślinom w procesie odżywiania.

Wyobraź sobie, że powietrze, które w tym momencie wdy­chasz, prawdopodobnie okrążyło ziemię wiele razy, by w tej chwili dotrzeć do twoich nozdrzy. Ile innych istot wdychało to powietrze? Ile innych istot będzie po tobie wdychało powie­trze, które ty wydychasz?

Powietrze, którym oddychasz, należy do wszystkich istot i powietrze łączy nas ze wszystkim, co żyje. Oddychając bierzemy udział w życiu i przyczyniamy się do życia dookoła nas.

Pozwól sobie na chwilkę czasu, by potowarzyszyć twoje­mu oddechowi. Może poczujesz coś w rodzaju wdzięczności w stosunku do natury i jej mądrości, która stworzyła ten obieg pomiędzy ludźmi, zwierzętami i wegetacją ziemi. Tylko razem możemy przeżyć.

Pomyśl chwilę o wielkich wiatrach, które powodują ciągle obieg powietrza dookoła naszej planety. Odpowiadają za wystarczającą ilość świeżego powietrza do oddychania.

Pozwól sobie również podczas tej medytacji na mieszane uczucia na temat powietrza, którym oddychamy i bądź też świadom odpowiedzialności, jaką ponosimy wszyscy za ten cud natury.