Kolej

CFR (Căile Ferate Române – Rumuńskie Koleje Państwowe) mają rozległą sieć połączeń (11 106 km). Pokrywają one niemal cały kraj, z wyjątkiem obszarów wysokogórskich i ­delty Dunaju. Z tego powodu w większości wypadków pociąg okazuje się bardzo praktycznym środkiem lokomocji, choć nieraz z trudem przychodzi się przyzwyczaić do jego żółwiego tempa. Rumuńskie pociągi dzielą się na cztery grupy.

Osobowy (personal, symbol „P”, lub personal automotor, symbol „PM”; „AM” + czterocyfrowy numer) – to lokalne pociągi zatrzymujące się na wszystkich stacjach i przystankach. Personal stanowią zwykle wagony, a personal automotor jest samojezdną jednostką (czasem może to być nowiutki Siemens, kursujący między Klużem i Timişoarą przez Arad). Pociągi osobowe są jedynymi pociągami nie wymagającymi rezerwacji. Cały bilet drugiej klasy na dystansie 100 km w pociągu osobowym kosztuje ok. 1,5 USD. Dla pierwszej klasy cenę należy podwoić, pamiętając, że oprócz większych siedzeń nie ma różnicy jakościowej – wagony są równie ubogie jak te drugiej klasy. Większość „P” kursuje na dystansach 50 – 150 – 200 km, ale są wyjątki, jak P 3003 Bukareszt – Teiuş (395 km, 10 godz.). Istnieją też takie lokalne pociągi, które przekraczają granice, łącząc stacje graniczne z pobliskimi przystankami położonymi już w sąsiednim państwie.

Przyśpieszony (accelerat, symbol „A” + czterocyfrowy numer rozpoczynający się od 1, np. A 1467) – to pociąg szybki, obsługujący dłuższe dystanse, zatrzymujący się w głównych miastach i na ważniejszych przystankach (np. węzłach kolejowych umożliwiających przesiadkę). Wagony mają przedziały, lecz są równie skromne jak „P”. Pociągi te są znacznie droższe od osobowych – cały bilet drugiej klasy na 100 km kosztuje ok. 2 USD. Ponadto pasażerów tego pociągu obowiązują miejscówki. Acceleraty mogą być zatłoczone w weekendy i latem. Wiele z nich kursuje nocą. Wagony pierwszej klasy nigdy nie są warte swojej ceny, podobnie zresztą jak w wypadku pociągów osobowych.

Pośpieszny (rapid, symbol „R” + trzycyfrowy numer oraz pseudonim, np. Avram Iancu). Pociągi te są tylko trochę szybsze od acceleratów, lecz zdecydowanie droższe. Cały bilet drugiej klasy na 100 km kosztuje 3 USD i obowiązkowo należy zaopatrzyć się w miejscówkę. Jeżeli miejscówki już się skończą, kasjer ma prawo odmówić sprzedaży biletu (oczywiście ze względu na dobro i komfort pasażerów!). Można jednak próbować go przekonać, byle grzecznie – postępuje wszakże zgodnie z regulaminem CFR. W większości wypadków rapidy są także pociągami międzynarodowymi.

Inter City (IC, ICE) są o wiele droższe od „R”, ale jakość ich usług odpowiada cenie. Cały bilet drugiej klasy na 100 km kosztuje 4 USD.

Fragmenty z przewodnika turystycznego "Rumunia. Mozaika w żywych kolorach". Autorzy: Łukasz Galusek, Michał Jurecki, Alexandru Dumitru. Wydawnictwo Bezdroża.