Spójrz strachowi w oczy



W jaki sposób dowiadujemy się, że czyjaś twarz wyraża strach? Pewna struktura naszego mózgu każe nam skierować spojrzenie na oczy przestraszonej osoby. Kiedy struktura ta ulegnie uszkodzeniu, nie tracimy wprawdzie zdolności odczytywania strachu, ale zupełnie nie potrafimy jej zastosować.


Strach, radość czy smutek łatwo odczytujemy z wyrazu twarzy. Ten sposób odbioru emocji jest podstawą niewerbalnej komunikacji pomiędzy ludźmi.

Dzięki dotychczasowym badaniom neurologicznym ustalono, że w odczytywaniu strachu z twarzy kluczową rolę odgrywa tzw. jądro migdałowate - niewielka struktura zaliczana do pierwotnych części mózgu, przypominająca kształtem migdał.

Naukowcom z Uniwersytetu Stanu Iowa i z Kalifornijskiego Instytutu Technologii w Pasadenie udało się rozszyfrować, na czym dokładnie polega mechanizm działania tego obszaru.

Pomogła im w tym 38-letnia pacjentka z obustronnym uszkodzeniem jądra migdałowatego, która w wyniku urazu zupełnie utraciła zdolność do odczytywania strachu z wyrazu ludzkich twarzy.

Badacze zaobserwowali jednak, że wadę tę można naprawić dzięki intensywnym ćwiczeniom. Pacjentkę poinstruowano, że w czasie rozpoznawania emocji musi koncentrować uwagę na oczach drugiej osoby.

Metoda ta dawała dobre wyniki jedynie wówczas, gdy kobiecie przypominano o tej czynności przed każdym spojrzeniem na pokazywaną twarz. W przeciwnym razie, pacjentka nie skupiała się na oczach i nie była w stanie odczytać strachu.

Zdaniem autorów, wyniki te wskazują, że udział jądra migdałowatego w rozpoznawaniu strachu polega na aktywnym kierowaniu wzroku w tę okolicę twarzy, która może dostarczyć najistotniejszych informacji na ten temat. Jest to w tym wypadku okolica oczu.

"Przywykliśmy sądzić, że mózg w bierny sposób odbiera informacje z otoczenia. Nasze badania dowodzą jednak, że istnieją w mózgu pewne mechanizmy, które pozwalają na aktywne poszukiwanie sygnałów w środowisku" - komentuje prowadzący badania prof. Ralph Adolphs. Zdaniem badacza, właśnie taką aktywną rolę w mózgu spełnia jądro migdałowate, które nie jest wyspecjalizowane w odczytywaniu z twarzy kluczowych sygnałów na temat strachu, ale w ich wyszukiwaniu.

Autorzy pracy uważają, że najnowsze wyniki badań mogą pomóc w terapii innych schorzeń, którym towarzyszą zaburzenia w rozpoznawaniu emocji, takich jak np. autyzm. Autystyczne dzieci nie potrafią koncentrować się na niektórych istotnych cechach twarzy i mają problemy z odczytywaniem emocji.
 
Polityka Prywatności